شپش سر، حشره بدون بالی است که فقط ۱/۶ میلیمتر طول دارد؛ این حشره نزدیک به پوست سر زندگی و تخمگذاری میکند. تخمهای شپش نیت یا رَشک نامیده میشود. شپش های سر برای زنده ماندن به خون و پوست سر نیاز دارند، به همین دلیل است که پس از جدا شدن از سر فرد مبتلا فقط برای مدت کوتاهی زنده میمانند.
شپش ها در رنگ های قهوه ای، زرد و خاکستری شناسایی شده اند و ممکن است مابین ابرو و مژه ها نیز یافت شوند. علت سخت بودن این حشرات تولید ماده ی چسبناکی است که باعث چسبیدن تخم شپش ها به ریشه مو می شوند. حرکت و نیش این حشره بر روی کف سر خارش و زخم ایجاد می کند که در صورت درمان نکردن آن ها موجب بروز عفونت می گردد.
شپشها لزوما به دلیل عدم رعایت بهداشت یا شستشوی نامناسب سر ایجاد نمیشوند و همه افراد حتی کسانی که به بهداشت موی سر خود اهمیت بسیار زیادی میدهند میتوانند با این مشکل مواجه شوند. اصلیترین دلیل ابتلا به شپش سر تماس با فرد آلوده است.
شپشها میتوانند به دو صورت مستقیم یا غیرمستقیم به پوست سر افراد منتقل شوند.
در روش انتقال مستقیم سر افراد باید در نزدیکی یکدیگر قرار گرفته باشد؛ چراکه شپشها قابلیت پرواز یا پرش ندارند اما میتوانند بر روی تارهای مو بخزند و از شخصی به شخص دیگر منتقل شوند. البته تماس مستقیم با فرد آلوده در میهمانیها، محل کار، مدرسه یا در طول فعالیتهای ورزشی نیز میتواند باعث انتقال این حشره شود.
پوشیدن لباسهای آلوده شخص مبتلا مانند روسری، کلاه، کت، اکسسوریهای مو و استفاده از شانه، برس و حوله آلوده نیز میتواند باعث انتقال شپش سر شود. استفاده از هدفون مشترک یکی دیگر از راههای انتقال این حشره ریز و موذی است. در کنار اینها خوابیدن بر روی تخت و کاناپهای که قبلا شخص آلوده بر روی آنها خوابیده است و استفاده از بالش و ملحفه او میتواند باعث انتقال شپش سر شود.
در روش انتقال مستقیم احتمال انتقال بسیار کمتر است اما غیرممکن نیست. قرار گرفتن لباسهای فرد آلوده در کنار سایر لباسها بر روی رختآویز میتواند از دلایل انتقال شپش باشد. با توجه به این موضوع معمولا در مهدکودکها یا محیطهای کار که لباسهای افراد بر روی یک چوب لباسی قرار میگیرد احتمال انتقال این حشره به سایر افراد بیشتر است.
شامل شامپوهای مخصوص و محلول های موضعی می شود که هر کدامم دستورالعمل های مصرفی متفاوتی دارند که برخی از این داروها عبارتند از:
گاهی شپش ها با استفاده از این داروها کاملا برطرف می گردد اما در مواردی مشاهده شده که نسبت به این داروها نیز مقاومت نشان می دهند به همین دلیل توصیه می شود استفاده همزمان از داروهای پزشکی و گیاهان طب سنتی می باشد.
شانههای ضد شپش، شانههای فلزی دندانه ریزی هستند که میتوانند تخمهای شپش را بهطور کامل از پوست سر جدا کنند. استفاده از این روش معمولا در مراحل ابتدایی که هنوز تعداد شپشهای بالغ زیاد نشده است کاربردی خواهد بود؛ اما در زمان گسترش شپشها نیز برای جلوگیری از تکثیر آنها استفاده میشود. در زمان شانه زدن موها با این شانهها باید آنها را بهصورت دستهای جدا کنید و شانه را در نزدیکی کف سر بکشید تا تخمهای چسبیده به انتهای ساقه جدا شوند. برای بهتر دیده شدن تخمها میتوانید از چراغهای ذرهبینی کوچک هم استفاده کنید.
استفاده از سرکه انگور و سیب از موثرترین راهکارهای درمان خانگی شپش سر است. شما باید پوست سر فرد مبتلا و موهای او را بهطور کامل به سرکه آغشته کنید و بعد از 20 دقیقه آنها را بشویید. بعد از شستشو میتوانید بر روی برس یا شانه کمی روغن نارگیل اسپری کنید تا شپشهای مرده راحتتر از پوست سر جدا و خارج شوند. بهمنظور افزایش اثرگذاری اسید استیک موجود در سرکه میتوانید آن را با روغن معدنی با نسبت مساوی ترکیب کنید.
مقداری آب پیاز تهیه کنید و حدود ۳ تا ۴ ساعت آن را روی پوست سرتان بگذارید. رِشک و شپش های مرده را با شانه ضد شپش بیرون آورده و موهایتان را با شامپو به صورت کامل بشویید. برای رسیدن به نتیجۀ بهتر، هر ۴-۳ روز این کار را تکرار کنید.
جریان هوای گرم در از بین بردن تخمهای شپش بسیار مؤثر است اما در کشتن شپشهای زنده تأثیر چندانی ندارد.
پودر حنا و آب ولرم را به روش قدیمی باهم ترکیب کرده و مخلوط حاصل شده را مانند رنگ مو بر کف سر و ریشه موها بزنید. برای اثرگذاری باید تقریبا دو ساعت بر روی سر باقی بماند.
وسایلی را که اخیرا با سر اعضای آلوده به شپش در تماس بودهاند، تمیز کنید. ملافهها، کلاهها، روسریها و حولهها را در آب داغ بشویید و در یک محیط گرم خشک کنید. شانهها و برسها را در درون آب صابون بسیار داغ قرار بدهید تا ضدعفونی شوند. کف اتاق، بالشها، مبلها و صندلیهای ماشین را جاروبرقی بکشید. همچنین وسایل غیرقابل شستوشو را بهمدت یک تا دو هفته در کیسههای سربسته قرار بدهید و سر آنها را محکم ببندید.
دیدگاه ها (0)